Αρχείο 2005 - 2017
Επιστολή συναδέλφου - Επιμόρφωση με το ζόρι! (06.12.2010)
ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ!Τέλος Νοεμβρίου και οι κατά τόπους διευθύνσεις εκπαιδευτικών θεμάτων οργανώνουν υποχρεωτικές επιμορφώσεις εκπαιδευτικών όλων των κατηγοριών δηλαδή αναπληρωτών κανονικού ωραρίου, αναπληρωτών μειωμένου ωραρίου, αναπληρωτών μέσω ΕΣΠΑ κλπ. Εγώ φυσικά ως εκπαιδευτικός ΠΕ 07 Γερμανικών, ανήκω, από το σχολικό έτος 2007 -08 σε αυτή τη ξεχωριστή κατηγορία που έχει την τιμή να πληρώνεται μέσω ΕΣΠΑ και να μην επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και παρόλα αυτά να μην πληρώνομαι ποτέ στην ώρα μου, να έχω μόνο υποχρεώσεις και όχι δικαιώματα και επιπλέον να υποχρεώνομαι σε 30ωρη επιμόρφωση εκτός κανονικού ωραρίου. Δηλαδή να δουλεύω 1η και 2η ώρα, να έχω κενό 4 ώρες, να δουλεύω πάλι 6η και 7η ώρα σε άλλο σχολείο βέβαια και να πρέπει μετά από τις 16.20 έως τις 20.40 να επιμορφώνομαι με το ζόρι! Αλίμονο μην με παρεξηγήσετε… Μου αρέσει να επιμορφώνομαι και μέχρι τώρα έχω ξοδέψει πολλά στην επιμόρφωση μου (μεταπτυχιακό, σεμινάρια) στην προσπάθεια μου να γίνω “eine engagierte Deutschlehrerin”.
Αυτή η επιμόρφωση με το ζόρι όμως κρύβει κάτι άλλο από πίσω. Μην γελιέστε ότι γίνεται για το δικό μας καλό. Τι εννοώ; Το κράτος μας έχει λάβει χρήματα για τέτοιου είδους επιμορφώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αν δεν γίνουν αυτές θα πρέπει οπωσδήποτε να τα επιστρέψει. Γι αυτό το λόγο στα μέσα της χρονιάς, σε περίοδο οικονομικής κρίσης μάλιστα μας υποχρεώνουν να επιμορφωθούμε. Για άλλη μια φορά κανείς δεν υπολογίζει τις δικές μας ανάγκες, για άλλη μια φορά πρέπει εμείς να τους διευκολύνουμε. Ως πότε θα συνεχίζεται αυτό;
Κάθε χρόνο και χειρότερα γίνονται τα πράγματα για εμάς τις ειδικότητες. Προσωπικά περίμενα φέτος να διοριστώ μέσω ΑΣΕΠ αλλά ατύχησα, κατόπιν έλεγα πως θα με καλέσουν αναπληρώτρια πλήρους ωραρίου αλλά γελάστηκα και σαν να μην έφταναν αυτά βρέθηκα να δουλεύω ως αναπληρώτρια μειωμένου ωραρίου 50 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου. Στο υπουργείο όπου ανέφερα την ένσταση μου για την τοποθέτηση μου, είπαν “… τι να σας κάνω κυρία μου, να μην την δηλώνατε εκείνη την περιοχή” και είχαν δίκιο, εγώ έφταιγα. Στο ΠΥΣΠΕ όπου έκανα αίτηση να έρθω πιο κοντά στο σπίτι μου εφόσον υπήρχαν πολλά κενά μόνο τρελή που δεν με έβγαλαν “…θα μεταφερθούν εκεί κυρία μου συνάδελφοι που είναι πιο κάτω από εσάς και δεν έχουν κοινωνικά κριτήρια (γάμου, παιδιών)” και είχαν δίκιο γιατί έτσι έλεγε ο νόμος και στο τέλος έπρεπε να τους ζητήσω και συγνώμη για την αναστάτωση.
Παρόμοιες ιστορίες ακούω καθημερινά. Μιλάμε μεταξύ μας με αγανάκτηση, με οργή για ότι μας συμβαίνει και όμως δεν κάνουμε τίποτα γι’ αυτό. “Yπομονή κορίτσι μου, λέει η μητέρα μου κάποια στιγμή θα διοριστείς”. Mη μου πείτε πως δεν έχετε ακούσει παρόμοια λόγια. Αυτό είναι άραγε το ζητούμενο; Άντε να διοριστούμε εμείς τώρα και οι επόμενοι να δουλεύουν με αυτές τις χάλια συνθήκες ώσπου να διοριστούν και αυτοί και ο κύκλος συνεχίζεται. Θα μπορούσα να μιλάω ατελείωτα για τα στραβά του εκπαιδευτικού μας συστήματος αλλά δεν θα είχε κανένα αποτέλεσμα. Επειδή λοιπόν βλέπω ότι όλες αυτές οι φωνές και οι διαμαρτυρίες δεν οδηγούν πουθενά σκέφτηκα ότι πρέπει να οργανωθούμε καλύτερα και να απαιτήσουμε αυτά που δικαιούμαστε. Ξέρουμε όλοι ότι εμείς ως αναπληρωτές ΕΣΠΑ δεν επιβαρύνουμε τον κρατικό προϋπολογισμό και ότι τα χρήματα που μας αναλογούν τα έχει πάρει ήδη το κράτος και οφείλει να μας τα δώσει τώρα. Είναι υποχρέωση μας να τα διεκδικήσουμε. Δεν σας ζητάω ούτε να κατέβουμε σε πορείες ζητώντας αλλαγή του εκπαιδευτικού μας συστήματος ούτε να αρχίσουμε να μαλώνουμε με τον κάθε υπεύθυνο. Καλώς ή κακώς εμείς πέρυσι δηλώσαμε ναι στην τοποθέτηση μας ως αναπληρωτές Αμω. Την πατήσαμε αλλά φταίμε κι εμείς γι αυτό. Τώρα τι κάνουμε; Οι υποχρεώσεις τρέχουν και εμείς περιμένουμε να πληρωθούμε τη στιγμή που ούτε συμβάσεις δεν υπογράψαμε.
Θέλω λοιπόν να σας προτείνω το εξής και ελπίζω να εφαρμοστεί πανελλαδικά: Να οργανωθούμε όλοι οι αναπληρωτές ΕΣΠΑ (γερμανικών, γαλλικών, καλλιτεχνικών κλπ.) και να αποφασίσουμε ότι δεν θα μπούμε για μάθημα αν δεν πληρωθούμε τα δεδουλευμένα. Μόνο αν το κάνουμε όλοι μαζί θα έχει αποτέλεσμα. Πρέπει επιτέλους να μας υπολογίσουν, να μας σεβαστούν. Δεν ζητάω φασαρίες και εντάσεις αλλά σιωπηλά και ήρεμα να μην μπούμε στις τάξεις ώσπου να πληρωθούμε και μην σας ξεγελάσουν με τον μισθό ενός μήνα (με το αστρονομικό ποσό των 500 ευρώ δηλαδή!). Πρέπει να απαιτήσουμε ότι δικαιούμαστε έως τώρα και μόνο αν τα πάρουμε όλα να μπούμε για μάθημα. Εάν είναι συλλογική η προσπάθεια θα έχει αποτέλεσμα. Ας ξεκινήσουμε με κάτι τέτοιο να το πετύχουμε πρώτα και μετά βλέπουμε τι άλλο μπορούμε να κάνουμε. Ένα βήμα κάθε φορά αλλά να είναι σταθερό.
Αν συμφωνείτε με αυτό που προτείνω, παρακινήστε και άλλους συναδέλφους, οργανωθείτε σε ομάδες και ας πούμε για παράδειγμα ότι την άλλη βδομάδα, από τις 13 Δεκεμβρίου και μετά δεν θα μπει κανείς αναπληρωτής ΕΣΠΑ μέσα στην τάξη. Ας το κάνουμε γιατί είναι πλέον θέμα της δικής μας αξιοπρέπειας. Κανείς δεν θα νοιαστεί για εμάς εάν δεν φροντίσουμε εμείς γι αυτό.
Με αγανάκτηση
Χατζηχριστοφή Κατερίνα (6973 734791)