Αρχείο 2005 - 2017
Διαμαρτυρία: Διαλύουν την ξενόγλωσση εκπαίδευση!
ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ1600 ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΓΑΛΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΟΛΟΝΟΤΙ ΤΟ ΕΣΠΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΛΑΒΕΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΘΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Τυχαίες δηλώσεις στο διαδίκτυο
Δήλωση 1: «Τι να κάνουμε , έχουμε χάσει τον ύπνο μας με αυτά που γίνονται φέτος Από διοριστέοι μείναμε ΑΝΕΡΓΟΙ»
Δήλωση 2: «θα είναι μεγάλη αδικία για όλους εμάς που τρέχαμε ωρομίσθιοι 4 χρόνια......μ´αρέσει που η Διαμαντοπούλου έκανε και λόγο για την προώθηση της πολυγλωσσίας στο σχολείο.........ΑΙΣΧΟΣ αρκεί να βολεύονται αυτοί με τα χρήματα του ΕΣΠΑ , αφού κάθε χρόνο μας πλήρωναν μετά από 12 μήνες .....τι να πω, τα ξέρετε όλοι πολύ καλά»
Δήλωση 3: «....νιώθω ακριβώς το ίδιο αλλά προσπαθώ να μην το μεταφέρω στην οικογένεια μου...τα παιδιά μου τι φταίνε; γι αυτό λέω κι εγώ, έχει ο Θεος. Κάτι θα γίνει, δεν θα πεθάνουμε....αισιοδοξία»
Δήλωση 4: « τι μπορεί ν αλλάξει όμως προς το καλύτερο; Έχω αρχίσει να απογοητεύομαι με αυτά που διαβάζω και νιώθω πραγματικά, ότι ο κόπος τόσων χρόνων πάει στράφι και τα χρονικά περιθώρια στενεύουν για να κάνω κάτι διαφορετικό...επειδή όμως είμαι κατά βάση αισιόδοξο άτομο...ελπίζω ότι τα γεγονότα θα διαψεύσουν την τωρινή εικόνα...είδομεν»
Ένα μέρος της «ιστορίας» των αδιόριστων που διδάσκει/δίδασκε
τη β’ ξένη γλώσσα
Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά της η κυρία Υπουργός Άννα Διαμαντοπούλου, υποσχέθηκε ότι δε θα υπήρχαν πια ωρομίσθιοι ως απάντηση στις διαμαρτυρίες των χιλιάδων καταλαιπωρημένων ωρομίσθιων των οποίων η φωνή φαίνεται ενόχλησε. Θα προσλαμβάνουν πλέον μόνο αναπληρωτές, μας είπε. Και συμπλήρωσε στη συνέχεια το «μειωμένου ωραρίου» (ΑΜΩ)… Και είπε αλήθεια η κυρία Υπουργός. Εν μέρει. τη β’ ξένη γλώσσα
Το ημερολόγιο δείχνει 19 Σεπτεμβρίου και οι περισσότεροι συνεχίζουν να ανανεώνουν τις κάρτες ανεργίας. Η κυρία Υπουργός λοιπόν είπε αλήθεια, ΦΕΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΩΡΟΜΙΣΘΙΟΙ, αλλά ούτε και αναπληρωτές, γιατί απλούστατα ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΆΝΕΡΓΟΙ. Για τους καθηγητές β’ ξένης γλώσσας τουλάχιστον.
Κι ενώ οι διαμαρτυρίες για τις ελλείψεις ακούγονταν πλέον από παντού, η κυρία Υπουργός, καθώς πλησίαζαν τα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, «έτρεξε» τις προσλήψεις και περήφανα ανακοίνωσε την πρόσληψη μερικών χιλιάδων αναπληρωτών. Αν αναλογιστεί κανείς τη μείωση των διορισμών μόνιμων εκπαιδευτικών και ταυτόχρονα τον τριπλασιασμό των φετινών συνταξιοδοτήσεων, ο αριθμός ήταν πολύ μικρός.
Για το μάθημα της β’ ξένης γλώσσας η κυρία Υπουργός ενέκρινε τις προσλήψεις μόλις 401 αναπληρωτών μειωμένου ωραρίου τη στιγμή που πέρυσι μόνο απασχολήθηκαν πάνω από 2000 άτομα και γαλλικής και γερμανικής γλώσσας στα δημοτικά για όλη τη χώρα. Ελάχιστοι δε από αυτούς τοποθετήθηκαν στη Βόρεια Ελλάδα, την περιοχή με τα εξαιρετικά ποσοστά ανεργίας και ούτε ένας στη Θεσσαλονίκη! Για του λόγου το αληθές, εδώ θα δει κανείς τους πίνακες αναπληρωτών όπου στην τελευταία στήλη (σχ. Έτος 2009-2010) φαίνονται τα μόρια όσων απασχολήθηκαν πέρυσι στα δημοτικά και όχι μόνο:
α) εδώ για γαλλικής: http://e-aitisi.sch.gr/eniaiosd_2010/PE05.00.html
β) εδώ για γερμανικής: http://e-aitisi.sch.gr/eniaiosd_2010/PE07.00.html
Το ότι 1600 άνθρωποι, που, ενώ λιμοκτονούσαν ως ωρομίσθιοι κι έλπιζαν φέτος σε κάτι καλύτερο, ξαφνικά έμειναν άνεργοι οφείλεται στο ότι η κυρία Υπουργός έδωσε εντολή να τοποθετηθούν μόνιμοι (στη θέση των τέως ωρομίσθιων) για όσους κλάδους έχουν διδακτικό ωράριο και στις δυο βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Υπεράριθμοι μόνιμοι, λέει το Υπουργείο… Δε θα μπούμε στη διαδικασία να σχολιάσουμε το περίφημο επιχείρημα περί υπεραριθμιών (το οποίο, αν και υπαρκτό, είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένης και στοχευμένης πολιτικής πρακτικής με κορύφωση την περίφημη σύμπτυξη τμημάτων κι όχι πραγματικών αναγκών για τις διάφορες ειδικότητες) για να μη μακρηγορούμε. Ούτε θα καταφερθούμε εναντίον «παρ ολίγον» συναδέλφων [“παρ ολίγον» μιας και πρόσφατα η Υπουργός χαρακτήρισε όλους τους αδιόριστους «ιστορία» και «ανύπαρκτους» κι επομένως δεν μπορούν να είναι και συνάδελφοι… (Ελευθεροτυπία, 12/9/2010)].
Πρακτική διάσταση
Πώς γίνεται αυτό τη στιγμή που το Κράτος, στο πλαίσιο του εξευρωπαϊσμού της Παιδείας και της Πολυγλωσσίας, είναι δεσμευμένο από την ΕΕ να προσλάβει συμβασιούχους στους οποίους, επίσης με χρηματοδότηση της ΕΕ, έχει ήδη παράσχει επιμορφωτικά σεμινάρια σχετικά με τη διδασκαλία στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση; Η χρηματοδότηση που δίνεται από το ΕΣΠΑ, χρονικής περιόδου 2007- 2013, αφορά την «Εφαρμογή Ξενόγλωσσων Προγραμμάτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση». Πώς το Υπουργείο, μολονότι χρηματοδοτείται από τα ταμεία της ΕΕ για συγκεκριμένο πρόγραμμα, χρησιμοποιεί σε αυτό μόνιμους υπαλλήλους του τη στιγμή που ο μισθός των τελευταίων ήδη καταβάλλεται από τα υποτιθέμενα γεμάτα μάλιστα προ των εκλογών ταμεία του Κράτους; Σταμάτησε ξαφνικά η χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ για τη β’ ξένη γλώσσα στα δημοτικά; Άλλαξαν τάχα οι όροι της χρηματοδότησης και τα χρήματα αυτά θα δοθούν για άλλο σκοπό;
Κοινωνική διάσταση
Έχει αναρωτηθεί κανείς πώς η κυρία Υπουργός ξαφνικά θυμήθηκε να κάνει αυτές τις τοποθετήσεις τώρα και δε το έκανε νωρίτερα, χρόνια πριν, όταν όλοι οι καθηγητές γαλλικής/γερμανικής ξεκίνησαν το ταξίδι στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (κυριολεκτικά ταξίδι, όλοι και όλες έγιναν εξπέρ στην οδήγηση οδηγώντας για ώρες ανάμεσα στις νταλίκες για να πάμε να διδάξουμε σε διάφορα χωριά ή φαντάζεστε πως κάθε χωριό διαθέτει κι από έναν καθηγητή ειδικότητας;…); Έχει αναρωτηθεί κανείς τι θα κάνουν οι καθηγητές/τριες αυτών των δύο κλάδων όλο αυτόν τον αγώνα που έδωσαν χρόνια τώρα μαζί με τις οικογένειές τους; Άνθρωποι κάθε ηλικίας, χαμηλής οικονομικής τάξης, με οικογένειες, έκαναν θυσίες και προγραμματισμό στη ζωή τους με βάση συγκεκριμένες νομοθετικές ρυθμίσεις. Έχει αντιληφθεί πως εκεί που περίμεναν μόνιμο διορισμό καταδικάζονται στην ανεργία με τις περίεργες πολιτικές της επιλογές;1600 καθηγητές γαλλικών και γερμανικών είναι καταδικασμένοι στην ανεργία και αυτό μολονότι το ΕΣΠΑ καλύπτει τις απολαβές τους χωρίς να επιβαρυνθεί η οικονομία του Κράτους. Οι καθηγητές β’ ξένης γλώσσας είναι μάλλον το εύκολο θύμα, καθώς αριθμητικά μάλλον είναι αμελητέοι σε σύγκριση με τις άλλες ειδικότητες που προσελήφθηκαν «μαζικώς».
Εσείς οι γονείς να ξέρετε πως τέτοιοι άνθρωποι δίδασκαν στα παιδιά σας τόσα χρόνια. Αν κάποιες μέρες δεν ήταν χαμογελαστοί, να ξέρετε πως ή κόντεψε να τους πατήσει νταλίκα ή κόντεψαν να χτυπήσουν τρέχοντας μες στη βροχή για να προλάβουν την απογευματινή εργασία τους, 100 χλμ από την πρώτη, ή είχαν ξεμείνει από χρήματα για τη βενζίνη μιας και την πενιχρή αμοιβή τους την πληρωνόντουσαν μήνες μετά ή απλά είχαν εξαντληθεί από την οδήγηση συν τη διπλή δουλειά σε συνδυασμό με τα όποια προβλήματα μπορεί να έχει ο κάθε άνθρωπος.
Αυτοί οι άνθρωποι, δοκιμασμένοι στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, σε αντίθεση με άλλους, 4 χρόνια εργαζόντουσαν υπομονετικά και πολλοί από αυτούς περίμεναν να διοριστούν ως μόνιμοι. Ξαφνικά το Υπουργείο καταργεί τις προσλήψεις μέσω προϋπηρεσίας, πλην ελάχιστων περιπτώσεων (ξέρετε ποιων…) και επιπλέον τους στερεί τελείως το δικαίωμα να εργαστούν. Αυτό είναι το Υπουργείο σας/μας κι αυτοί κι οι καθηγητές σας.
----------------------------------------------
κα. Διαμαντοπούλου,
Εργάζομαι τα τελευταία 8 χρόνια ως ωρομίσθια καθηγήτρια γερμανικής Φιλολογίας. Το 1996 μπήκα στο πανεπιστήμιο και μετά από 4 χρόνια σπουδών και αφού πήρα το πτυχίο μου περίμενα να πραγματοποιηθεί το όνειρό μου, να μπω δηλ. και να διδάξω σε μια τάξη. Τώρα, 2010, και ο απολογισμός μου απογοήτευση για το αποδεδειγμένα σάπιο πολιτικό σας σύστημα που πετάει τα παιδιά του σε ένα πανεπιστήμιο για 4 χρόνια, έτσι για να νοιώσει το κράτος ότι έκανε το χρέος του και αφού τα ξεζουμίσει για καμιά δεκαετία με συνθήκες εργασίας άθλιες, τι να περιμένει ΑΡΑΓΕ από αυτό το "προϊόν" που δημιούργησε? Και ξέρετε τι με θλίβει περισσότερο απ όλα? Το ότι μου ΚΛΕΨΑΤΕ τόσα χρόνια από τη ζωή μου, μου ΣΤΕΡΗΣΑΤΕ το όνειρό μου, με ΚΑΝΑΤΕ αναλώσιμο προϊόν και μάλιστα ΛΗΓΜΕΝΟ στα ράφια ενός σούπερ-μάρκετ που λέγεται δημόσιο σχολείο.
ΚΑΙ ΣΑΣ ΡΩΤΩ. Αφού έτρεξα και δούλεψα στο τελευταίο απομακρυσμένο σχολείο, αποκλείστηκα λόγω μποφόρ σε λιμάνια, οδηγούσα μόνη με βροχές, χιόνια, ακόμα και έγκυος μέχρι τον 7ο μήνα, έσκυβα το κεφάλι και έλεγα και ευχαριστώ που πληρωνόμουν με 1 χρόνο καθυστέρηση (αφού πλήρωνα πρώτα την εφορία μου) και χωρίς να αναγνωρίζεται ούτε 1 ευρώ για οδοιπορικά, ...(τι ήθελα άραγε να ρωτήσω). Εκεί μας καταντήσατε κύριοι, μας κάψατε τον εγκέφαλο, μας στύψατε καλά καλά τα μυαλά, μας στερήσατε το όνειρο και φτιάξατε δασκάλους τελειωμένους με μηδέν όρεξη και κέφι για δουλειά. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
----------------------------------------------
Κυρία Διαμαντοπούλου,
είμαι ωρομίσθια εκπαιδευτικός, ετών 44. Έχω 3 χρονια υπηρεσίας διδάσκοντας γερμανική γλώσσα στην Πρωτοβάθμια. Παράτησα φροντιστήρια και ιδιαιτερα για να αφοσιωθώ σε αυτό. Γνωρίζετε ότι οι ωρομισθιοι πληρώνονται μετά την λήξη της σχολικής χρονιάς. Χωρίς υπερβολή ένιωσα πολλές φορες απελπισία μην μπορώντας να ανταπεξέλθω οικονομικά. Έχω 2 παιδιά 14 και 21 ετών εκ των οποίων το μεγαλύτερο είναι φοιτητής.
Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό... Όπως εκατοντάδες συνάδελφοι μου, περιμένω αυτήν την εποχή να χτυπήσει το τηλέφωνο και να μου ανακοινωθεί που θα τοποθετηθώ. Δεν θέλω να σκέφτομαι καν ότι αυτό δεν θα συμβεί!
Πρέπει να καταλάβετε ότι έχετε να κάνετε με ανθρώπους, με οικογένειες, οι οποίες καταστρέφονται με το να θεωρείτε τους έχοντες προϋπηρεσία εκπαιδευτικούς απλούς αριθμούς. Δεν μπορείτε έτσι απλά να μας πετάτε στον δρόμο, ενώ μας εκμεταλλευτήκατε τόσο καιρό.
Σίγουρα δεν θα θέλατε να φέρονται έτσι στο παιδί σας. Σίγουρα θα το θεωρούσατε εξευτελιστικό.
----------------------------------------------
Κυρία Διαμαντοπούλου,
Είμαι μια από τις εκατοντάδες ωρομίσθιες εκπαιδευτικούς γερμανικής γλώσσας. Είμαι 36 χρονών, έχω 3 παιδιά και από το 2005 έως το 2009 δούλεψα ως ωρομίσθια στα δημοτικά σχολεία διαφόρων νομών της χώρας. Την προηγούμενη χρονιά δεν δούλεψα καθόλου, διότι έχοντας 2 μικρά παιδιά και 1 ακόμη μωρό 2.5 μηνών στην αγκαλιά, χωρίς την παραμικρή βοήθεια, ήταν απʼολες τις πλευρές αδύνατον να «μεταναστεύσω» ως συνήθως στην άλλη άκρη της χώρας μόνο για 8 ώρες διδασκαλίας!!!!!!!!
Φέτος όμως ήμουν « πολύ τυχερή!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!»(σύμφωνα με τα δικά σας δεδομένα!!!!!!!!!)
Με κάλεσαν ως «αναπληρώτρια μειωμένου ωραρίου» στην Κομοτηνή! Ο τόπος κατοικίας μου είναι η Ελευθερούπολη (Καβάλας) γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει καθημερινά να διανυω 250 χιλιόμετρα για 2 ή 4 ώρες μάθημα!!!!!!!!!!!!!!!!! Και φυσικά εξαναγκάζομαι να «παρατώ» τα 3 παιδιά μου σε ιδιωτ. παιδικούς σταθμούς με δυσβάσταχτο οικονομικό και ψυχολογικό κόστος!!!!! Εννοείται ότι όσον αφορά το θέμα της πληρωμής και των ενσήμων επικρατεί «άκρα του τάφοι σιωπή» καθώς κανείς δεν ξέρει τίποτα!!!!!!!!!
Το καλύτερο βέβαια ήταν ότι από τη Δευτέρα 13.9 που παρουσιάστηκα στην ΑʼΘΜΙΑ Κομοτηνής μέχρι σήμερα μου έχουν αλλάξει τουλάχιστον 4 φορές τα σχολεία όπου πρέπει να διδάξω!!!!!!!!!!! Κάθε μέρα παρουσιαζόμουν σε σχολεία, από τα οποία έφευγα γιατί η Αʼθμια Κομοτηνής άλλαζε γνώμη κάθε 10ʼ!!!!!!!! Μάλιστα στα μισά σχολεία που υποτίθεται ότι θα διδάξω(και αν!!!!) δεν υπάρχει άλλη συνάδελφος γερμανικής γλώσσας (ουδεις γνωρίζει βέβαια αν θα υπάρξει!!!) με αποτέλεσμα τα τμήματα να αποτελούνται από 29 και 30 μαθητές!!!!!!!!!
Αυτή ακριβώς είναι η χαοτική και απαράδεκτη κατάσταση που έχετε δημιουργήσει για τα παιδιά μας, για εμάς τους ξενόγλωσσους εκπαιδευτικούς , για το «νέο» ελληνικός σχολείο!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΦΟΙΤΑΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙ!!!!!!!!!
----------------------------------------------
Κυρία Διαμαντοπούλου,
είμαι 26 ετών και πέρυσι ξεκίνησα να δουλεύω ως ωρομίσθια. Μένω στο Λεωνίδιο Αρκαδίας και πηγαινοερχόμουν 2 φορές την εβδομάδα στο Αργος. Αυτό σημαίνει ότι ξυπνούσα στις 6 το πρωί για να βρίσκομαι στις 8 το πρωι στη θέση μου. Πήγαινα σε 3 δημοτικά σχολεία,τελείωνα στις 2 και στις 15.30 ήμουν στο σπίτι μου. Όπως γνωρίζετε όλα τα έξοδα έβγαιναν από την τσέπη μου χωρίς δυστυχώς να πληρωθώ παρά μόνο όταν είχα ήδη τελειώσει την "αποστολή" μου. Μόνο για τη βενζίνη ήθελα 30 Ευρώ την εβδομάδα! Ε μερικές φορές πεινούσα κιόλας οπότε σίγουρα 50 Ευρώ τη βδομάδα έφευγαν εκεί. Να μην αναφέρω και τους κινδύνους στο δρόμο,τις βροχές και την ομίχλη!
Όμως εργαζόμουν και στο παράρτημα του ΙΕΚ Τρίπολης στο Λεωνίδιο, μέχρι τον Ιούνιο του 2009, όπου κι εκεί δεν πληρώνουν στην ώρα τους. Είναι Σεπτέμβριος του 2010 κι εγώ ακόμη περιμένω να με εξοφλήσουν!Α δούλεψα κι αλλού. Πέρυσι από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο στο ΚΕΕ Αρκαδίας για 50 ώρες σε πρόγραμμα ενηλίκων,Κι εκεί δεν πληρώθηκα στην ώρα μου, εννοείται αυτό!Τώρα με τόσες δουλειές απορώ κι εγώ πως δεν τα βγάζω πέρα...!
Με συγχωρείτε για την ειρωνεία, συνήθως είμαι ευγενική, αλλά με τόσα ψέμματα και τόσες υποσχέσεις πραγματικά έχω φτάσει στα όριά μου.
Τώρα είμαι στην αναμονή,θα χτυπήσει το τηλέφωνο ή όχι,θα δουλέψω φέτος ή θα μείνω να διαβάζω για τον επόμενο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ (είμαι κι εκεί επιτυχούσα!), όποτε και εάν γίνει!
Μήπως ήρθε η ώρα να πάρετε στα σοβαρά εμάς τους εκπαιδευτικούς όπως κι εμείς παίρνουμε στα σοβαρά τη δουλειά μας?
Ευχαριστώ για τον κόπο σας, αν το διαβάσετε δηλαδή...
Από τις 20 Σεπτεμβρίου υψώνουμε τη φωνή μας!